Zihni Yonlendirme Sanatı

Uğur Yurttaş
4 Ara
2 dakikada okunur

Konuşma Hipnozunun “Altın Üçlüsü”

1. Önden Gitmek (Going First)

Hipnoz, teknik bir beceri değil, nörofizyolojik bir liderliktir. Eğer karşındaki bir duygunun içinde olsun istiyorsan, önce sen o duyguda var olmalısın. Kelime ağzından çıkmadan önce, vücudun zaten onu anlatıyor olmalı.

Sen heyecanı yaşadığında, ses tonun ince bir frekansla titrer… Mikro mimiklerin ritmini değiştirir… Enerjin, “Burada güven var” mesajını gönderir. Ve karşı taraf –bilinçli bile fark etmeden– seninle senkron olur.

Bu, hipnozda “durum transferi” (state transfer) olarak bilinir.Ama gerçekte olan şudur: Sen, kendi iç ritmini öne sürerek başkalarının iç ritmini değiştirirsin.

2. Varsayımlar (Presuppositions): Gömülü Gerçekler

En sinsi hipnotik dil kalıbı, açık telkin değil… varsayımdır. Çünkü açık olan direnç doğurur. Gömülü olan ise dirençle tanışmadan içeri sızar.

Milton Erickson’un dil modeli yüzlerce teknikle doludur. Ama aralarındaki en “ölümcül” olanı budur:

Konuşma içinde, tartışmaya açık bir konuyu… tartışmaya kapalı bir gerçekmiş gibi yerleştirmek.

Klasik:

“Bu ürünü almak ister misin?”(Seçim açık. Direnç alanı doğar.)

Hipnotik:

“Bu ürünü kullanmaya başladığında, ne kadar zaman kazandığını gördüğünde şaşıracaksın.”(Bilinç, seçimi değil sonucu işler. Direnç alanı atlanır.)

Zihin, “alıp almama” gibi ilkel bir çatallaşmada değil… “Ne kadar zaman kazandım?” sorusunda meşgul edilir. Gerçek, gizlice içeri alınmıştır.

3. Uyum ve Yönlendirme (Pacing & Leading)

En yaygın hata:Yönlendirmeye, uyum sağlamadan kalkışmaktır. Oysa bir zihni yeni bir noktaya çekmek istiyorsan, önce onun mevcut noktasında tanık olmalısın.

Pacing = Mevcut duruma tamamen uyum sağlamak

Leading = O noktadan bir adım ileri taşımak